حسین تک روستا؛ علیرضا خوارکیان
چکیده
خصوصیسازی، فرآیندی با اهمیت در تحول سازمانی است که اگر بهدرستی اجرا شود، رشد اقتصادی مطلوبی را به دنبال خواهد داشت؛ به همین دلیل از آن بهعنوان موتور محرکه اقتصادی یاد می شود. درصورتیکه بهدرستی اجرا نشود و پیاده سازی آن با بی توجهی همراه باشد، نتایج نامطلوبی را در پی خواهد داشت؛ بنابراین خصوصی سازی، موضوع مهمی در توسعه اقتصادی ...
بیشتر
خصوصیسازی، فرآیندی با اهمیت در تحول سازمانی است که اگر بهدرستی اجرا شود، رشد اقتصادی مطلوبی را به دنبال خواهد داشت؛ به همین دلیل از آن بهعنوان موتور محرکه اقتصادی یاد می شود. درصورتیکه بهدرستی اجرا نشود و پیاده سازی آن با بی توجهی همراه باشد، نتایج نامطلوبی را در پی خواهد داشت؛ بنابراین خصوصی سازی، موضوع مهمی در توسعه اقتصادی کشورها است که نادیده گرفتن آن صدمات جبران ناپذیری بر پیکر جامعه وارد خواهد نمود. هدف این تحقیق بررسی برخی از علل اصلی در شکست خصوصی سازی است. یکی از مزایای این تحقیق، نوآوری در متغیرهای مورد سنجش و نوآوری مکانی است. این تحقیق از نظر ماهیت و هدف کاربردی و از نظر روش جمع آوری داده ها از نوع توصیفی، پیمایشی و کتابخانه ای است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه و اطلاعات مالی نهادهای مالی استفاده شده است. روایی و پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرانباخ و همچنین تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی بررسی و احصا گردید. جامعه آماری در این مطالعه، کارمندان ارشد بانک های خصوصی سازی شده تجارت، صادرات و ملت در شعب مرکزی تهران هستند. نمونهگیری از طریق استراتژی نمونه گیری احتمالی و از روش نمونهگیری تصادفی ساده استفاده شد و تعداد 323 نفر از کارمندان ارشد بانک های خصوصیسازی شده از طریق جدول مورگان برآورد گردید. برای آزمون فرضیات، مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد، میان بهکارگیری ابعاد هفتگانه مدل بورک – لیتوین (شامل؛ رهبری، ساختار، فرهنگ، استراتژی، مدیریت، تصمیم گیری، سیاست و انگیزش)، و کسب موفقیت در خصوصیسازی رابطه مثبتی وجود دارد. به این معنا که عدم توجه به ابعاد مدل مذکور، منجر به افزایش نسبت هزینه های عمومی، اداری و تشکیلاتی شده و نهادهای مالی به دستاوردهای مثبت خصوصی سازی نائل نمی شوند. از میان ابعاد مدل فوق، مدیریت مهم ترین نقش را در موفقیت یا عدم موفقیت خصوصیسازی، ایفا می کند.
محمدحسین ودیعی؛ سعید آسیابانی
چکیده
خصوصی سازی امروزه به عنوان یکی از راهبردهای اساسی توسعه مطرح است. یکی از رایج ترین روش های خصوصی سازی ، واگذاری سهام از طریق بورس اوراق بهادار بوده و یکی از مسائل مهم جهت تحقق آن ، نحوه قیمت گذاری سهام واگذار شده است. به دلیل اهمیت و حساسیت موضوع قیمت گذاری سهام ، تاکنون مدل های زیادی مبتنی بر دیدگاه های مختلف ارائه گردیده که با توجه ...
بیشتر
خصوصی سازی امروزه به عنوان یکی از راهبردهای اساسی توسعه مطرح است. یکی از رایج ترین روش های خصوصی سازی ، واگذاری سهام از طریق بورس اوراق بهادار بوده و یکی از مسائل مهم جهت تحقق آن ، نحوه قیمت گذاری سهام واگذار شده است. به دلیل اهمیت و حساسیت موضوع قیمت گذاری سهام ، تاکنون مدل های زیادی مبتنی بر دیدگاه های مختلف ارائه گردیده که با توجه به شرایط اقتصادی ، سیاسی ، منطقه ای وغیره ، نتایج و کاربردهای متنوع و متفاوتی داشته است. در این تحقیق ، قیمت واگذاری سهام شرکت های دولتی مشمول خصوصی سازی با قیمت گذاری سهام آنها بر مبنای مدل های علمی– نظری ، در بورس اوراق بهادار تهران ، مورد مقایسه قرار گرفته است. در این باره، از بین مدل های ارزشیابی سهام از دیدگاه شرکت های قابل مقایسه ، مدل شاخص رشد ارزش سهام و مدل نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری سهام(P/B) شرکت های مشابه ، انتخاب شدند ، سپس قیمت های سهام شرکت های دولتی مشمول واگذاری بر مبنای این مدل ها در طی سال های1384 تا 1386 محاسبه شده و مورد مقایسه قرار گرفته اند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که بین قیمت های واگذاری سهام (تعیین شده توسط سازمان خصوصی سازی) و قیمت های حاصل از مدل شاخص رشد ارزش سهام شرکت های مشابه ، با استفاده از آماره های آزمون های استیودنت (t) و رتبه علامت دار ویلکاکسون در دوره مورد بررسی ، تفاوت معنی داری وجود نداشته، ولی بین قیمت های واگذاری سهام و قیمت های حاصل از مدل نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری سهام(P/B) شرکت های مشابه ، تفاوت معنی داری وجود داشته است.
محمود هوشمند؛ محمد فرمانبر؛ محمد کیوانفر
چکیده
خصوصی سازی فرآیندی است که طی آن بنگاههای اقتصادی تحت نظارت دولت به بخش خصوصی واگذار میشوند. طبق تجارب سایر کشورها و همچنین نظریات اقتصادی مطرح طی چند دهه گذشته، خصوصی سازی باعث بهبود عملکرد شرکتها و بنگاههای اقتصادی شده است. در این پژوهش از نسبتهای مالی شرکتها به عنوان شاخصهای عملکرد آنها استفاده شده است. این پژوهش به بررسی ...
بیشتر
خصوصی سازی فرآیندی است که طی آن بنگاههای اقتصادی تحت نظارت دولت به بخش خصوصی واگذار میشوند. طبق تجارب سایر کشورها و همچنین نظریات اقتصادی مطرح طی چند دهه گذشته، خصوصی سازی باعث بهبود عملکرد شرکتها و بنگاههای اقتصادی شده است. در این پژوهش از نسبتهای مالی شرکتها به عنوان شاخصهای عملکرد آنها استفاده شده است. این پژوهش به بررسی عملکرد شرکتهای واگذار شده به بخش خصوصی در ایران قبل از واگذاری به بخش خصوصی و پس از آن میپردازد. نتایج تحقیق نشان میدهد در شرکتهای واگذار شده به بخش خصوصی از طریق بورس اوراق بهادار، دو سال پس از واگذاری به بخش خصوصی شاخصهای عملکرد شرکتها بهبود نیافته است.