نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران
چکیده
در دهه‌های اخیر،در اقتصاد جهانی تغییرات خیلی سریع به‌وقوع پیوسته که موجب تغییر شکل ساختار اشتغال در مقیاس جهانی وادغام بیشتر اقتصادهای ملی در اقتصاد جهانی شده است. همچنین حجم تجارت جهانی و جریان سرمایه بین کشورها به بالاترین سطح خود از لحاظ تاریخی رسیده است. فناوری ارتباطات وحمل ونقل موجب ایجاد شبکه‌های پیچیده بین المللی تولید گشته وتولیدات صنعتی وصادراتی کشورهای در حال توسعه، بویژه کشور چین وعرضه جهانی آنها،به سطح بی سابقه ای رسیده است. تغییرات اساسی در سیاست‌های اقتصادی، پروسه(جریان)جهانی شدن را همراهی می‌کند. تاکید این سیاست‌ها بر روی نرخ پایین تورم،آزادسازی بازارها،کاهش تصدی دولت وبخش عمومی وگسترش جریان فرامرزی کالاها وخدمات وامور مالی است. دراین مقاله، رابطه بین جهانی شدن اقتصاد وسطح اشتغال در ایران وبرخی کشورهای در حال توسعه برای دوره زمانی1988-2004از طریق روش رگرسیونی داده‌های تلفیقی بررسی شده است. براساس یافته های تحقیق،شاخص نسبت صادرات وواردات به کل GDPبه عنوان شاخص جهانی شدن اقتصاد در مورد کشورهای مورد مطالعه، معنی دار ومطابق تئوری می‌باشد. شاخص نسبت سرمایه گذاری خارجی به کل تشکیل سرمایه ناخالص داخلی به عنوان دیگر شاخص جهانی شدن،مطابق با تئوری بوده،اما ضریب آن بی معنی است. با افزایش میزان تولید کالاهاو خدمات ونسبت صادرات با تکنولوژی بالا به کل صادرات در این کشورها سطح اشتغال افزایش یافته،که این امر مطابق با تئوری واز لحاظ آماری معنی دار است. همچنین با افزایش سطح دستمزدها، سطح اشتغال در کشورهای مورد مطالعه، مطابق با تئوری، کاهش یافته است.
کلیدواژه‌ها
)
ارسال نظر در مورد این مقاله