اقتصاد پولی مالی
نیلوفر افخمی راد؛ تقی ابراهیمی سالاری؛ مهدی بهنامه؛ محمد جواد گرجی پور
چکیده
پس از خاتمه یافتن نظام برتون وودز در سال 1971، بررسی رفتار و مدلسازی نرخ ارز به مسأله ای مناقشه آمیز برای اقتصاددانان و سیاستگذاران مبدل شده است. یکی از مسائل مهمی که در ارتباط با نرخ ارز وجود دارد، ماندگاری نرخ حقیقی ارز است. در این راستا، پژوهش حاضر از دو الگوی خودبازگشت آستانه ای خودمحرک و رگرسیون انتقال ملایم لجستیک ...
بیشتر
پس از خاتمه یافتن نظام برتون وودز در سال 1971، بررسی رفتار و مدلسازی نرخ ارز به مسأله ای مناقشه آمیز برای اقتصاددانان و سیاستگذاران مبدل شده است. یکی از مسائل مهمی که در ارتباط با نرخ ارز وجود دارد، ماندگاری نرخ حقیقی ارز است. در این راستا، پژوهش حاضر از دو الگوی خودبازگشت آستانه ای خودمحرک و رگرسیون انتقال ملایم لجستیک استفاده کرده است تا رفتار غیرخطی نرخ ارز حقیقی در اقتصاد ایران را طی سال های 1396:12 – 1383:02 بررسی کند. ابتدا، امکان وجود رفتار آستانه ای در نرخ ارز حقیقی آزمون های براک، دیچرت و شینکمن (1987) و هانسن (1999) تأیید شد. سپس، مقدار آستانه برای رشد نرخ ارز حقیقی در الگوی اول 3/84 % و درالگوی دوم 5 % محاسبه شد. هر دو الگو نشان می دهد مادامی که رشد نرخ ارز حقیقی در رژیم شدید قرار گیرد، پایداری قابل توجهی خواهد داشت و از مقادیر گذشته ی خود به طور مثبت تحت تأثیر قرار می گیرد.
