Document Type : پژوهشی
Authors
Abstract
در این مطالعه نرخ‌ترجیح زمانی به عنوان مهمترین ریشه بهره، از طریق عوامل تعیین‌کننده آن، مورد بررسی و نقد قرار می‌گیرد. در ادامه به مطالعه عوامل متأثر از‌ترجیح زمانی پرداخته می‌شود. مهمترین متغیر تأثیرپذیر، نرخ پس‌انداز است؛ به گونه‌ای که هر چه اندازه پارامتر‌ترجیح زمانی بیشتر باشد، حجم بهینه پس‌انداز کمتر خواهد شد. این مسأله مورد تأیید اقتصاددانان مختلفی است. بر اساس مطالعه‌ی انجام شده به نظر می‌آید هر چه‌ترجیح زمانی بالاتر باشد، رفتار تخصیصی افراد از معیار عقلانیت، فاصله بیشتری می‌گیرد. مطالعات تجربی که در دیگر کشورها انجام شده است مؤید این مطلب است. همچنین،ترجیح زمانی نمی‌تواند مبنایی برای توضیح بهره بازاری فراهم آورد. بر پایه مطالعه نظری انجام شده، این متغیر برای اقتصاد ایران در فاصله زمانی 81-1351با استفاده روش معادلات ساختاری، مدل علل چندگانه MIMIC مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد با افزایش نرخ‌ترجیح زمانی در فاصله زمانی مذکور سرمایه گذاری بخش خصوصی به شدت کاهش یافته است.
)
Send comment about this article