Document Type : پژوهشی

Authors

Abstract

بازارهای مالی یکی از عوامل موثر بر رشد اقتصادی هستند به طوری که اقتصاددانان معتقدند با نادیده گرفتن رابطة بخش مالی و رشد اقتصادی، درک فرایند رشد اقتصادی ناقص خواهد بود. مطالعه حاضر به بررسی آثار توسعه بازارهای مالی (بازار اوراق بهادار و نظام بانکی) بر سطح و رشد تولید ناخالص داخلی با استفاده از داده‌های پانل 40 کشور توسعه یافته و در حال توسعه، طی دوره 2003-1979 مبتنی بر روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) می‌پردازد. همچنین اثرات توسعه بازارهای مالی در کوتاه مدت (بر اساس داده‌های سالانه) و بلند‌مدت (براساس داده‌های متوسط‌گیری شده پنج ساله) با یکدیگر مقایسه می‌شوند. برای این منظور از متغیر نسبت فعالیت، به عنوان شاخص توسعه بازار اوراق بهادار و متغیر اعتبارات، به عنوان شاخص توسعه نظام بانکی و همچنین متغیرهای متوسط سال های تحصیل، مخارج دولت، نرخ تورم و درجه بازبودن تجاری به عنوان متغیرهای کنترل در الگوی نرخ رشد بر اساس روش داده‌های پانل پویا (DPD) استفاده شده است. مطابق نتایج حاصله، توسعه نظام بانکی تنها در بلندمدت اثر با اهمیتی (به لحاظ‌اندازه و اهمیت آماری) بر سطح تولید ناخالص داخلی دارد. با این حال هیچ یک از شاخص‌های توسعه مالی اثر با اهمیتی بر نرخ رشد اقتصادی نداشته است. لذا به نظر می‌رسد تقویت بازارهای مالی هرچند سطح تولید را ارتقا می‌دهد اما لزوما نمی‌تواند افزایش نرخ رشد اقتصادی را در پی داشته باشد.

CAPTCHA Image