Document Type : بدون عنوان
Authors
Abstract
در عصر جهانی شدن، توسعه اقتصادی دیگر یک مقوله صرفاً ملی نیست و کشورها برای دست یابی به سطحی مناسب از توسعه ، به ناچار باید زمینه های برخورداری از امکانات و منابع بین المللی را فراهم نمایند چگونگی تمهید این سازوکار جهت استفاده از منابع جهانی و منطقه ای از جمله مهمترین مقولاتی است که امروزه پیش روی تمام کشورها قرار دارد اغلب کشورهای واقع در منطقه پیرامونی ایران از جمله کشورهای اکو با در اختیار داشتن ظرفیتهای بالقوه قابل توجه، مدتهاست که در مسیر ترتیبات اقتصادی گام نهاده اند تاسیس همکاری برای عمران منطقه ای با قدمت نزدیک پنجاه سال و متعاقب آن سازمان همکاری اقتصادی گواه انگیزه ها و تمایلات موجود این کشورها در زمینه منطقه گرایی است متاسفانه در مقایسه با کوششهای بسیاری که از سوی اغلب این کشورها به عمل آمده، تاکنون پیشرفت متناسب و در خور توجهی در آن حاصل نشده است به نظرمی آید در شرایط فعلی حرکت مرحله به مرحله در راستای مراحل تکاملی هم پیوندی اقتصادی با اعضای کم در قالب دو و سه جانبه ، اما کارآمد اقدام موفقیت آمیزی در میان اعضای اکو است از این منظر، کشورهایی که دارای استعداد، انگیزه و هماهنگی بیشتری برای همکاری اقتصادی و توسعه تجارت هستند و پیوستن دیگر کشورها در مراحل بعدی به آن، عملی ترین راه برای تحقق هدف نهایی»توسعه پایدار منطقه ای« است مقاله حاضر، شاخصهای اقتصادکلان بین الملل کشورهای عضو اکو در فرآیند منطقه گرایی را مورد مطالعه و ارزیابی قرار می دهد در واقع این مقاله گام نخستی است جهت تبیین و مطالعه تطبیقی شاخصهای کلیدی اقتصادکلان و بین الملل اثرگذار بر منطقه گرایی که به نوبه خود توانمندیها و استعدادهای آنها را در ایجاد همپیوندی اقتصادی منطقه ای نشان می دهد
واژگان کلیدی: همگرایی اقـتصادی منطقه ای، شاخص های اقتصادکلان بین الملل، سازمان همکاری اقتصادی
Send comment about this article