محمدشریف کریمی؛ مریم حیدریان؛ مسعود چشم آغیل
چکیده
چکیده
بخش بانکی در ایران به دلیل حمایتهای دولت، هیچگاه با پدیدههایی مانند هجوم بانکی و ورشکستگی بانکها مواجه نشده است، ولی همواره با کسری و نشانههایی از بحران همراه بودهاند و حتی در سالهای اخیر این بحرانها در برخی از مؤسسات مالی نمودار شد. با توجه به اثرات اقتصادی و اجتماعی توزیع درآمد در بهبود رفاه اجتماعی و ...
بیشتر
چکیده
بخش بانکی در ایران به دلیل حمایتهای دولت، هیچگاه با پدیدههایی مانند هجوم بانکی و ورشکستگی بانکها مواجه نشده است، ولی همواره با کسری و نشانههایی از بحران همراه بودهاند و حتی در سالهای اخیر این بحرانها در برخی از مؤسسات مالی نمودار شد. با توجه به اثرات اقتصادی و اجتماعی توزیع درآمد در بهبود رفاه اجتماعی و ارتباط آن با بحرانهای مالی ازجمله بحران بانکی، در این مطالعه تلاش بر آن است به بررسی اثرات نابرابری درآمدها بر بحران بانکی در اقتصاد ایران طی دوره زمانی 1398-1359 پرداخته شود. لذا از متغیرهای ضریب جینی برای شاخص نابرابری درآمد و از نسبت حجم اعتبارات به تولید ناخالص داخلی برای شاخص بحران بانکی و همچنین با بهرهگیری از رویکرد خودرگرسیون با وقفههای توزیعی کراندار استفاده شده است. نتایج برآورد مدل در کوتاهمدت حاکی از نبود رابطه معناداری بین متغیرهای مستقل و وابسته بود ولی در بلندمدت این روابط معنادار برقرار هستند. بهگونهای که افزایش نابرابری درآمدی در ایران، موجب افزایش اعطای تسهیلات، افزایش بدهیهای بانکی و درنتیجه بروز بحران بانکی شده است. نمودارهای ثبات مدل نیز نشان از وجود ثبات ساختاری در مدل برآوردی هستند.