اقتصاد پولی مالی
نیلوفر افخمی راد؛ تقی ابراهیمی سالاری؛ مهدی بهنامه؛ محمد جواد گرجی پور
چکیده
پس از خاتمه یافتن نظام برتون وودز در سال 1971، بررسی رفتار و مدلسازی نرخ ارز به مسئله‌ای مناقشهآمیز برای اقتصاددانان و سیاستگذاران مبدل شده است. یکی از مسائل مهمی که در ارتباط با نرخ ارز وجود دارد، ماندگاری نرخ ارز حقیقی است. در این راستا، پژوهش حاضر از دو الگوی خودبازگشت آستانهای خودمحرک و رگرسیون انتقال ملایم لجستیک استفاده ...
بیشتر
پس از خاتمه یافتن نظام برتون وودز در سال 1971، بررسی رفتار و مدلسازی نرخ ارز به مسئله‌ای مناقشهآمیز برای اقتصاددانان و سیاستگذاران مبدل شده است. یکی از مسائل مهمی که در ارتباط با نرخ ارز وجود دارد، ماندگاری نرخ ارز حقیقی است. در این راستا، پژوهش حاضر از دو الگوی خودبازگشت آستانهای خودمحرک و رگرسیون انتقال ملایم لجستیک استفاده کرده است تا رفتار غیرخطی نرخ ارز حقیقی در اقتصاد ایران را طی سالهای 1396:12 – 1383:02 بررسی کند. ابتدا، امکان وجود رفتار آستانهای در نرخ ارز حقیقی آزمونهای براک، دیچرت و شینکمن (1987) و هانسن (1999) تأیید شد. سپس، مقدار آستانه برای رشد نرخ ارز حقیقی در الگوی اول 84/3% و در الگوی دوم 5% محاسبه شد. هر دو الگو نشان میدهد مادامیکه رشد نرخ ارز حقیقی در رژیم شدید قرار گیرد، پایداری قابلتوجهی خواهد داشت و از مقادیر گذشتۀ خود بهطور مثبت تحت تأثیر قرار میگیرد.
